Nie chcę

  • Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. […]
  • Wtedy Jezus rzekł do nich: „Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego.” (por. Mt 21, 28-32)

Kiedy myślę o własnym doświadczeniu odpowiadania na wezwania i prośby, to wiem, że w większości odpowiadam jak jeden z synów: nie chcę. Nie chcę w swoim życiu wielu rzeczy. Dotyczy to ogólnie pojętego lenistwa, ale i pomocy drugiemu, pracy, nauki, własnego rozwoju. W tym nie chceniu jestem bardzo dobry. Tutaj też, jestem najlepszy w samousprawiedliwieniu – taka moja słaba i grzeszna natura. 

W przytoczonej przypowieści o dwóch synach, Bóg pokazuje uniwersalną prawdę o mnie. Często moja pierwsza reakcja nie jest tą, która jest najwłaściwsza memu sercu. Często refleksja przychodzi po czasie, kiedy opadną emocje i pierwsze wrażenia. Po przemyśleniu rodzi się decyzja, która jest wynikiem wewnętrznej walki z samym sobą. Taka walka rodzi mnie do prawdziwego synostwa. To doświadczenie zmagania z wadami, niechęcią, własną słabością jest momentem mojego dojrzewania jako Syna. Tu okazuje się niesłowne „tak” i nawrócone „nie”. 

Dlaczego celnicy i nierządnice wchodzą przed nami do królestwa niebieskiego? Po co takie mocne stwierdzenie? Bo Jezus chce mnie uratować. Dlatego nie boi się sięgać po takie porównania. Niebezpieczeństwo, które ciągle grozi mi „porządnemu”, to uznanie, że wszystko jest w porządku, że już nic nie potrzebuję zmieniać. A wtedy nie potrzebuję Zbawiciela. Po co Jezus? I to właśnie miało miejsce w przypadku arcykapłanów i starszych ludu. Uznali, że są już doskonali i nie przyjęli Jezusa, zbawienia ofiarowanego przez Niego. A przecież tylko zagubiona owca może zostać odnaleziona, tylko chory może zostać uzdrowiony, tylko niewidomemu może zostać przywrócony wzrok, tylko więzień wyzwolony, tylko grzeszny człowiek może zostać zbawiony. 

Panie widzę dzisiaj moją niechęć do odpowiadania na Twoją wolę, proszę Cię okaż się moim Zbawicielem i pomóż mi wzrastać w Twojej łasce. 

Brat Sebastian

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Martwa wiara

Obraz
Zapewne każdy z nas, jako osoba wierząca ma swój ulubiony cytat z Biblii. Jako chrześcijanie jesteśmy religią Słowa wcielonego i osobowego, a nie religią księgi. Słowo Boże, jako list Boga do człowieka, odgrywa jednak w naszym życiu wiary fundamentalną rolę. Gdybym miał się podzielić moimi ulubionymi cytatami ze Słowa życia to wymieniłbym takie:  „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.” J 6,69 „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.” J 15,15 „Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.” Ps 23 „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje.” Łk 9,23 „Przyj
Czytaj więcej

Zapamiętana na długo łza

Obraz
Spacerując ostatnio po warszawskim Starym Mieście wstąpiłem do pewnego kościoła na Krakowskim Przedmieściu. Tak jak to mam w zwyczaju rzuciłem okiem na tablicę ogłoszeń.  Jedna z informacji zadziwiła mnie. Znajdowało się tam zaproszenie do duszpasterstwa młodzieży z dopiskiem, że przyjmowane są osoby do 35 roku życia. Pomyślałem : „No! Ładna mi młodzież :) “ Jednak, jak później sprawdziłem również Wikipedia określa jako młodzież ludzi do 35 roku życia. Z jednej strony mnie to ucieszyło bo mieszczę się jeszcze w powyższym zakresie, a z drugiej zacząłem się zastanawiać dlaczego ten wiek jest ustalony tak wysoko.  Dziś chciałbym się z Wami podzielić moimi przemyśleniami na temat cierpienia. Dlaczego zacząłem go takim wstępem? Bo myślę, że właśnie pewien moment związany z upływającymi latami i zdobywanym doświadczenie określa człowieka. Doświadczenie, którego nie da się zdobyć z książek czy z YouTube, ale które jest owocem konkretnych wydarzeń. Ja jako młody człowiek, będąc już w zakonie,
Czytaj więcej

Decydujcie się w życiu na to, co jest niemożliwe

Obraz
Początek sierpnia zawsze oznaczał jedno – pakują się i idą do Matki. W tym roku pewna była tylko kartka w kalendarzu. Kiedy na wiosnę społeczeństwo zostało poddane kwarantannie, mówiło się, że to tylko dwa tygodnie, ale kiedy przyszło nam przeżywać Święta Zmartwychwstania Pańskiego przed szklanymi ekranami wszyscy szybko zrozumieli, że również pielgrzymki może w tym roku nie być. Władze Pielgrzymki Podlaskiej, w której wędruje kapucyńska grupa 10B, zaproponowały sztafetową formę wędrowania. Kilkuosobowe reprezentacje grup w kilkumetrowych odstępach. Taki obraz wspólnoty daleki był od tego, co wszyscy znali i kochali, dlatego Brązowi zaczęli szukać alternatywy. Pomysł zrodził się bardzo szybko i po uzyskaniu zielonego światła br Sebastian Piasek podjął się organizacji Kapucyńskiej Pielgrzymki Rowerowej na Jasną Górę. Jedni mówili, że ryzyko jest duże, inni że nie będzie tylu chętnych rowerzystów, ale pątnicy Dziesiątki od początku wierzyli, że to się uda. Na ich oczach szybko zaczęły dz
Czytaj więcej